Roco 73793 – Lokomotywa spalinowa 2M62-0064, RZD
Lokomotywa spalinowa 2M62-0064 Kolei Rosyjskich.
– Model w konstrukcji PID
– Lokomotywa dwusekcyjna składająca się z dwóch lokomotyw, które są ze sobą na stałe połączone
– Wytrawiona antena radiowa na dachu
– Każda lokomotywa jest zasilana i posiada własny dekoder dźwięku
– Sterowanie tylko z jednym adresem lokomotywy, ale używane do eksploatacji wieloczłonowej.
Fabryka lokomotyw „Okoberrevolution” w Ługańsku na Ukrainie już w 1965 roku dostarczała „Taigatrommeln” „Tajga” do krajów sojuszniczych COMECON. Pierwsze lokomotywy klasy M62 dla Kolei Radzieckich zostały dostarczone dopiero w 1970 roku. Dużo bardziej poszukiwane były podwójne lokomotywy oznaczone jako 2M62. Podczas pracy były one ze sobą na stałe połączone, a poszczególne jednostki miały całe kabiny maszynisty tylko na jednym końcu. W latach 1976-1988 dostarczono 2.550 pojedynczych sztuk. Pierwsza dostawa do klasy 2M62-0069 nadal miała boczne drzwi dostępu z tyłu kabiny kierowcy.
3 077,00 zł
1 w magazynie
| Dostępność | |
|---|---|
| Minimalny promień | |
| Zarząd | |
| System Zasilania | |
| Skala | |
| Producent | |
| Oświetlenie | |
| Numer katalogowy | |
| Liczba napędzanych osi | |
| EAN | |
| Kraj | |
| Koło zamachowe | |
| Klasyfikacja wiekowa | |
| Gniazdo dekodera | |
| Generator pary nr artykulu | |
| Gniazdo generatora dymu | |
| Epoka | |
| Światła zmienne kierunkowo |
Podobne produkty
-
Roco 70048 – Lokomotywa parowa 52.1591, ÖBB
2 277,00 złDodaj do koszykaLokomotywa parowa 52.1591 Austriackich Kolei Federalnych. Napęd na dwie osie tendra oraz poprzez wał kardana na wszystkie pięć osi napędowych lokomotywy.
– Wersja z kabiną typu bidet
– Konstrukcja w ostatnim stanie eksploatacyjnym
– Z kołami z drobnymi szprychami wykonanymi z metalu
– Drążki napędowe i sprzęgające wykonane z drobnoziarnistego odlewu metalowego
– Dostępna kabina maszynisty Z21
– Generator dymu z możliwością doposażenia.
Fabryka lokomotyw w Wiedniu-Floridsdorf wyprodukował ponad 1100 lokomotyw klasy 52. Po zakończeniu wojny w Austrii pozostało 113 lokomotyw. W wielu silnikach wprowadzono ulepszenia, w tym częściowo zastąpienie przetargu w kształcie wanny kabinami w celu stworzenia przedziału maszynisty. Pod koniec ery lokomotyw parowych na niektórych lokomotywach klasy 52 dokonywano indywidualnych odchyleń w malowaniu, które były inicjowane przez obsługę pociągu. Transport kolejowy Strasshof an der Nordbahn miał w swojej kotłowni kilka „kolorowych” lokomotyw, które były stosunkowo typowe dla tamtych czasów. Ostatnie modele zostały wycofane z eksploatacji w 1976 roku i tym samym były jednymi z ostatnich lokomotyw parowych, które jeździły po normalnotorowych torach ÖBB. -
Roco 78331 – Lokomotywa parowa 310.20, BBÖ
2 645,00 złDodaj do koszykaLokomotywa parowa 310.20 należąca do Austriackich Kolei Federalnych. model z edycji! Napęd na dwie osie tendra oraz poprzez wał kardana na wszystkie trzy osie napędowe lokomotywy.
– Dopracowane w szczegółach podwozie
– Filigranowe odwzorowanie elementów sterujących
– Koła z metalowymi szprychami NEM w drobnej skali
– Otwierane drzwi komory wędzarniczej
– Wiele oddzielnie mocowanych detali.
Ze względu na zwiększoną masę pociągów w ruchu ekspresowym, najbardziej wpływowy projektant austriackiej konstrukcji lokomotyw parowych, inż. Dr hc Karl Gölsdorf opracował w 1906 roku nową lokomotywę ekspresową z układem kół 1’C2′. W porównaniu z popularnym w wielu krajach typem Pacific, był to układ osi „odwróconych”, co umożliwiało kocioł stojący z szerokim rusztem. W połączeniu z ciężkim czterocylindrowym silnikiem złożonym udało się stworzyć lokomotywę o wysokich osiągach pomimo niskiego austriackiego limitu nacisku na oś wynoszącego zaledwie 14,5 t. Lokomotywa ta przez wielu miłośników kolei uważana jest za najpiękniejszy parowóz w Austrii. Podczas gdy pierwszych 11 lokomotyw dostarczono w wersji mokrej, pozostałe 90 egzemplarzy tego typu zostało oddanych do użytku jako lokomotywy parowe serii 310 i były używane przez kkStB głównie na Nordbahn, Franz-Josefsbahn i Westbahn między Wiedniem a Salzburgiem jako wysokiej jakości pociąg pasażerski. „Rosyjskie żelazo” było alternatywą dla zagruntowanej i pomalowanej blachy we wczesnych epokach kolei, ale stanowiło również element estetyczny. Był używany tylko w obszarach lokomotyw o dużym promieniowaniu cieplnym, takich jak panele na kotle i cylindrze. Z czarno-białych zdjęć, którymi dysponujemy, wynika, że lokomotywy serii 310 również otrzymały boazerię „rosyjskie żelazo”. Obrazy w kolorze również potwierdzają to założenie. Jeśli chodzi o kolorystykę, lakierowane na czarno panele komory wędzarniczej stanowią uderzające akcenty. Przyczynia się to do bardzo atrakcyjnego wyglądu tej niezwykłej konstrukcji lokomotywy.
